Ελληνική Αποικία του Σαν Αντρές Το 1880, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Περού και Χιλής, συνέβη το εξής: Σε μια αιματηρή επιδρομή των Χι λιανών κατά του χωριού Σαν Αντρές του Περού, οι Χι λιανοί στρατιώτες σκότωναν αδιακρίτως τους κατοίκους του χωριού. Ανάμεσα σε αυτούς όμως, ήταν και 7 Έλληνες ναυτικοί, οι οποίοι αγάπησαν το Περού από τα ταξίδια τους και είχαν εγκατασταθεί εκεί για να ζήσουν. Κάποιοι από αυτούς είχαν παντρευτεί με Περουβιανές γυναίκες και είχαν δημιουργήσει τις οικογένειές τους. Όταν λοιπόν έγινε η φονική επιδρομή, μαζεύτηκαν όλοι οι Έλληνες σε ένα σπίτι, μαζί με πολλούς Περουβιανούς κατοίκους, κλειδώθηκαν μέσα, ύψωσαν την ελληνική σημαία και περίμεναν με αγωνία. Και τότε έγινε το θαύμα! Οι Χι λιανοί στρατιώτες που είχαν ξεκληρίσει το χωριό, δεν πείραξαν καθόλου το σπίτι με την ελληνική σημαία! Οι απόγονοι 6ης, 7ης και τώρα πια 8ης γενιάς αυτών των 7 Ελλήνων ναυτικών, είναι περίπου 650 άτομα και αποτελούν την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές. Οι περισσότεροι δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα. Γιορτάζουν την μέρα που σώθηκαν, αλλά και ελληνικές γιορτές, όπως την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου με επίσημο τρόπο και στις γιορτές τους ακούγεται πάντα ο ελληνικός Εθνικός Ύμνος μαζί με τον Εθνικό Ύμνο του Περού. Ονόματα όπως Komninos, Gikas, Papafavas, Falkonis και Constantinou είναι τα πιο συνηθισμένα στο San Andres. Κάποιοι από αυτούς δεν μοιάζουν σε τίποτα στην όψη με Έλληνες. Ένας συμπατριώτης μας που βρέθηκε εκεί, ημέρα γιορτής έμεινε άναυδος, όπως μας είπε, όταν είδε να παραδίδουν την Ελληνική Σημαία στην γηραιότερη γυναίκα του Σαν Αντρές, η οποία δεν μιλάει ελληνικά αλλά ισπανικά. Πήρε την σημαία στην αγκαλιά της την έσφιξε και αναφώνησε: «Μi sangre! mi sangre!» (το αίμα μου! το αίμα μου!)
