Από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών έχει καθιερωθεί η 22α Απριλίου ως η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας Γης. Μία Γιορτή που ξεκίνησε ως πρόταση ενός Αμερικανού Γερουσιαστή σε συνέδριο της UNESCO το 1970 και σήμερα γιορτάζεται σε περισσότερες από 175 χώρες σε όλον τον κόσμο, με σκοπό μέσα από ποικίλες εκδηλώσεις να υπάρξει ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας σε περιβαλλοντικά θέματα.
Με την ευκαιρία αυτού του γιορτασμού, εμείς επιλέξαμε να σας ξαναγνωρίσουμε ένα από τα δώρα της γης μας: την απλή και ταπεινή τσουκνίδα. Η επιλογή μας μπορεί να ήταν παράξενη και να προκαλούσε ειρωνικά σχόλια σε άλλες εποχές, όχι όμως τώρα. Σήμερα, που μία ολόκληρη κοινωνία αναγκάζεται από την οικονομική κρίση να επαναπροσδιορίσει τις αξίες της, την επιστροφή της στα απλά και στα βασικά τα οποία είναι επιβεβλημένα. Η τσουκνίδα λοιπόν, ένα φυτό παρεξηγημένο, όχι εύκολα προσεγγίσιμο, μα με πολλαπλά οφέλη για τον άνθρωπο, φαρμακευτικά και διατροφικά, που τα χαρίζει απλόχερα σε όποιον επιθυμεί να την χρησιμοποιήσει.
Οι ομιλητές μας, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν πρόθυμα στην πρόσκλησή μας και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό, θα σας αναπτύξουν, από την δική τους σκοπιά ο καθένας, αυτά τα οφέλη.
Ευχαριστούμε τις κυρίες του Συλλόγου για τις πίτες που ετοίμασαν με τσουκνίδα και θα σας προσφέρουν στο τέλος της εκδήλωσης με σκοπό να σας δώσουν χειροπιαστό δείγμα μίας από τις πολλές νόστιμες χρήσεις της τσουκνίδας στην διατροφή μας.
Τώρα θα προσκαλέσω την Γραμματέα του Συλλόγου μας κα Αικατερίνη Κωνσταντίνου Διδάκτορα της Μοριακής Φυσιολογίας να έλθει στο βήμα και να παρουσιάσει τους ομιλητές.
Σας ευχαριστώ
Κωνσταντίνου
Ευχαριστώ πολύ το ΔΣ για την τιμή που μου έκανε να συντονίσω την σημερινή εκδήλωση. Ένας από τους ομιλητές είναι ένας από τους αγαπημένους μου δασκάλους στο Παν/μιο. Ο κ. Ιατρού είναι καθηγητής στον Τομέα της Βιολογίας των Φυτών και Πρόεδρος του Τμήματος Βιολογίας στο Παν/μιο της Πάτρας. Παράλληλα με τα εκπαιδευτικά του καθήκοντα σε προ και μεταπτυχιακά μαθήματα των προγραμμάτων σπουδών του τμήματος ασχολείται με την έρευνα στην βιοσυστηματική βιογεωγραφία και κυτταροταξινόμηση στην μελέτη ενδημισμού της βιοποικιλότητας της ελληνικής χλωρίδας. Επίσης η παρακολούθηση σπάνιων ενδημικών και κινδυνευόντων φυτών και βιοτόπων τους, με στόχο την προστασία τους, καθώς επίσης και με τη γυρολογία, τη μελισσοκομία και με τα αρωματικά -φαρμακευτικά φυτά. Από το ερευνητικό έργο έχουν προκύψει μια πληθώρα ανακοινώσεων σε διεθνή και ελληνικά συνέδρια, αλλά και πρωτότυπα ερευνητικά άρθρα σε διεθνή περιοδικά του κλάδου του.
Ο κ. Ιατρού σήμερα θα μιλήσει για την ¨βιολογία της τσουκνίδας και τις ιατρικές εφαρμογές της¨.
κ. ΙΑΤΡΟΥ
Ευχαριστώ πάρα πολύ το Δ.Σ. και ιδιαίτερα την κα Κωνσταντίνου. Χαίρομαι πάρα πολύ να βλέπω παλιούς μας φοιτητές να δραστηριοποιούνται και πέραν από την επιστήμη, στην κοινωνική προσφορά, είναι αυτό το οποίο διαχρονικά και μένει και είναι πολύ ζωτικό. Τις γνώσεις τις οποίες έχει αποκομίσει κάποιος με πολλούς κόπους να μπορεί να τις προσφέρει αφειδώς.
Τελευταία γίνεται πολύ συζήτηση για τα αρωματικά και λοιπά φαρμακευτικά φυτά. Λίγο πολύ αυτά τα ξέρουμε και τα χρησιμοποιούμε πάρα πολλές φορές στην καθημερινή μας χρήση, χωρίς όμως να το καταλάβουμε, όπως είναι η ρίγανη, η λεβάντα, το δενδρολίβανο κ.λ.π. . Γνωστές είναι οι εκφράσεις σε ορισμένα κλασσικά έργα όπως λέει π.χ. η Οφηλία, ¨ πάρε το δενδρολίβανο για να μην με ξεχνάς και να με θυμάσαι¨ οι ουσίες που αυτό περιέχει είναι θαυμάσιες και βοηθούν στη διατήρηση της μνήμης και στο Αλτσχάιμερ.
Ορισμένα ταπεινά φυτά της Ελληνικής φύσης τα οποία είναι σε απομακρυσμένα τοπία της πατρίδας μας όπως στην Μάνη είναι ο κρόκος. Ανακαλύψαμε τις ουσίες που περιέχει, ελέγξαμε τη βιολογική του δράση και διαπιστώσαμε ότι έχει καταπληκτικές αντικαρκινικές ιδιότητες.
Άρα είναι πολλά τα φυτά τα οποία χρησιμοποιούμε είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα. Ένα από τα φυτά τα οποία δεν μας γεμίζει το μάτι και το θεωρούμε επιβλαβές φυτό είναι η τσουκνίδα. Η τσουκνίδα είναι δυο είδη, την τσουκνίδα τη μικρή και πιο μεγάλη την δυική όπως λέγεται .
Την θεωρούμε ότι μας τσιμπάει, ότι μας ενοχλεί παρ’ όλα αυτά στα χωριά ξέρουμε και ότι στο παρελθόν την χρησιμοποιούσαν κατά κόρον.
Η τσουκνίδα είτε ήταν αποξηραμένη, είτε χλωρή τα ανακάτευαν με την τροφή και την έριχναν στις κότες και παρατηρούσαν ότι είχαν αύξηση της ωοτοκία, γεννούσαν περισσότερα αυγά. Όσοι επίσης είχαν πρόβατα και θέλανε να έχουνε περισσότερη γαλακτοπαραγωγή, πρόσθεταν τσουκνίδα το ίδιο έκαναν και για τα μοσχάρια τους ανακάτευαν την τροφή με την ξερή τσουκνίδα.
Η τσουκνίδα περιέχει ένα μεγάλο αριθμό χημικών δραστικών ουσιών και χρησιμοποιείται στην καθημερινή χρήση αλλά και στην λαϊκή θεραπευτική κατά κόρον.
Τα φυτά γενικά τα κατατάσσουμε σε οικογένειες, σε γένη και σε είδη. Η οικογένεια της τσουκνίδας ονομάζεται Ουρτικατσεέ. Ονομάζεται Ουρτικατσεέ από το γένος ούρτικα.
Εκτός από το γένος ούρτικα υπάρχει και το γένος Βιομέρεια (Brehemeria) . Το γένος Βιομέρεια από όπου παράγονται νήματα.
Η Τσουκνίδα χρησιμοποιείται, σε άλλες χώρες, για την παραγωγή νημάτων όπως γίνεται με το λινάρι. Συγκεντρώνουμε τα φυτά και τα βάζουμε σε δεξαμενές και στη συνέχεια αυτά αποικοδομούνται από τα βακτηρίδια και μένουνε τελικά μόνο οι ίνες με αποτέλεσμα την κατασκευή υφασμάτων που θεωρούνται εφάμιλλα των μεταξωτών και είναι εξαιρετικά.
Τα άνθη από τα φυτά αυτά είναι μονογενή δηλαδή είναι ή αρσενικά ή θηλυκά, δεν είναι ερμαφρόδιτα. Μπορούμε να δούμε άνθη να έχουν τέσσερις στήμονες και να είναι χαρακτηριστικό τους. Η βιολογία τους αναφέρει ότι έχουνε σέπαλα τα οποία κλείνουνε μέσα την ωρίμανση των ανθών, οι ανθήρες όμως ανοίγουν απότομα και εκτοξεύουν την γύρη στο περιβάλλον. Αυτό είναι μια από τις αιτίες που κάνει αυτά τα φυτά να είναι πάρα πολύ αλλεργιογόνα. Η τσουκνίδα δεν τσιμπάει μόνο είναι και επικίνδυνη για όσους έχουν προβλήματα αλλεργίας.
Από την οικογένεια Ουρτικατσέε εκτός από την ούρτικα έχουμε και την Μπαϊρετάρια είναι αυτή που βγαίνει στις μάντρες και στους δρόμους το γνωστό στον κόσμο, ως περδικάκι, ένα από τα πλέον επικίνδυνα αλλεργιογόνα.
Η τσουκνίδα είναι υψηλής κατηγορίας αλλεργιογόνο γιατί εκσφενδονίζει τη γύρη στον αέρα. Όταν πάμε να την κόψουμε μας ενοχλεί στη μύτη κ.λ.π. όταν έχεις μια γενετική προδιάθεση, μια ευαισθησία για να σου προκαλέσει η τσουκνίδα αλλεργική εκδήλωση.
Είναι πολλά τα είδη της τσουκνίδας και έχουμε επίσης διάφορες ομάδες. Η ομάδα ουρτικέε έχει την ούρτικα με 50 διαφορετικά είδη. Εμείς έχουμε δύο με τρία είδη έχουμε π.χ. την ούρτικα ούρενς και η ούρτικα την δύϊκη, είναι οι δύο τσουκνίδες, κυρίαρχες, σε ανθρωπογενείς χώρους που είναι πλούσια σε νιτρικά.
Υπάρχουνε παράγωγα νημάτων από την Βιομέρεια (Boehemeria) που είναι το κατεξοχήν φυτό παραγωγής.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι οι νίσουσες τρίχες της τσουκνίδας ο οποίες συνίστανται από μια μεγάλη σκληρή τρίχα η οποία περιβάλλεται από άλατα πυριτίου τα οποία την κάνουν κάπως σκληρή και άκαμπτη, οπότε με το άγγιγμα κόβεται η τρίχα με αποτέλεσμα ο υπόλοιπος σωλήνας να κάνει μια μορφή σύριγγας, και μπαίνει μέσα στο δέρμα και εξαιτίας αυτού του φαινομένου έχουμε τον κνησμό. Από τι προκαλείται ο κνησμός; Περιέχει το ένεμα πολλά συστατικά όπως το μυρμηκικό οξύ το οποίο υπερέχει από τις άλλες δραστικές ουσίες. Δεν τσιμπάει η τσουκνίδα όταν πιάσεις τις τρίχες από κάτω προς τα πάνω. Αντίθετα όταν τις πιάσεις κάθετα αυτομάτως οι βελόνες θα μπούνε μέσα στο δέρμα. Οι ουσίες που περιέχονται μέσα στην άκαμπτη τρίχα, είναι η ακετυλοχολίνη, η ισταμίνη, η σεροτονίνη, η μοροϊδίνη, η λευκοτρεϊνη , το μυρμυρικό οξύ και άλλα.
Όταν ακουμπάνε τα χέρια μας ή το σώμα δημιουργείται ο ερεθισμός, σε άλλους με μεγαλύτερη ένταση σε άλλους με μικρότερη. Μαζεύουμε μολόχα και την τρίβουμε επάνω από το προσβεβλημένο δέρμα για να εξουδετερώσουμε το οξύ. Το βασικό περιεχόμενο της μολόχας κάνουμε είναι από μαλακτικές ουσίες όπως η μάλδα. Χρησιμοποιούμε τα φύλλα και τους νεαρούς βλαστούς από την τσουκνίδα κατά κόρον.
Πάρα πολύ συχνά χρησιμοποιούσαν την τσουκνίδα για την αρθρίτιδα χωρίς να ξέρουν τη περιέχει ή τι δεν περιέχει. Έλεγαν ότι κάνει καλό, άλλοι την έπιναν άλλοι την έτριβαν, άλλοι έκαναν διάφορα πράγματα. Στην ομοιοπαθητική την χρησιμοποιούν για διάφορες παθήσεις κατά κόρον, για διάφορες παθήσεις.
Αλλά και στην κανονική ιατρική έχει τεσταριστεί και έχει δείξει ότι έχει θαυμάσιες δράσεις.
Τα φύλλα της ούρτικα και κυρίως της ούρενς είναι δύο τσουκνίδες που έχουμε στην περιοχή μας και ευρύτατα τα χρησιμοποιούμε.
Το εκχύλισμα της τσουκνίδας περιέχει δραστικές ουσίες οι οποίες ελαττώνουν την TNF παράγοντα ή άλλα και άλλες κινάσεις οι οποίες προκαλούν φλεγμονή.
Διάφορες ουσίες συγκεντρώνονται γύρω από την άρθρωση και προκαλούν αρθρίτιδα και η ουσία που περιέχει η τσουκνίδα μέσα στα φύλλα της μπλοκάρει την διαδικασία του μηχανισμού της φλεγμονής γιατί μειώνει τις κινάσεις.
Το εκχύλισμα των φύλλων της τσουκνίδας ανακουφίζει σε περιπτώσεις ποδάγρα (ουρική αρθρίτιδα) όπου πρήζονται οι αρθρώσεις, τα άκρα και υπάρχουν φοβεροί πόνοι. Το ουρικό οξύ συγκεντρώνεται και κρυσταλοποιείται γύρω από τις αρθρώσεις , προκαλώντας φλεγμονές, διογκώσεις ακόμη και με τα χρόνια παραμορφώσεις των αρθρώσεων. Ένα ποτήρι με εκχύλισμα τσουκνίδας ¨καθαρίζει¨ το ουρικό οξύ και ανακουφίζει από τα συμπτώματα της ποδάγρας.
Το εκφύλισμα των φύλλων της τσουκνίδας σε συνδυασμό με το κοινό μας θυμάρι, ή με φύλλα από το αμπέλι χρησιμοποιούνται ως αιμοστατικό για εσωτερικές αιμορραγίες, το γνωστό ως abs. Το εκχύλισμα των φύλλων της τσουκνίδας χρησιμοποιείται επίσης για την θεραπεία των μολύνσεων της ουροδόχου κύστεως, των νεφρών και γενικά του ουροποιητικού συστήματος. Παράλληλα το εκφύλισμα της ρίζας έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς σε κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους για την θεραπεία των συμπτωμάτων από την υπερπλασία του προστάτη και της χρόνιας προστατίτιδας. Το εκχύλισμα αποδειχθεί ότι ανακουφίζει όπου τα συμπτώματα τόσο μόνο του όσο και με τον συνδυασμό άλλες θεραπευτικές ουσίες ή με άλλα βότανα. Τεράστιος είναι ο αριθμός των παθήσεων όπου συνδέεται αυτή η κινάση. Επομένως ένας αναστολέας ή της δράσεως της κινάσης είναι πάρα πολύ ευεργετικός για πολλές παθήσεις και αυτές είναι μέσα στο εκχύλισμα της τσουκνίδας. Το εκχύλισμα των φύλλων είναι πλούσιο και σε πυρίτιο, το οποίο θεωρείται απαραίτητο για την σωστή ανάπτυξη των νυχιών. Χρησιμοποιείται επίσης για την αύξηση της ελεύθερης τεστοστερόνης. Είναι γνωστό επίσης ότι καταπολεμά την πιτυρίδα και γυαλίζει την κόμη του μαλλιού.
Τα σαμπουάν σήμερα που επιλέγονται να είναι οικολογικά και περιέχουν δηλαδή διάφορα εκχυλίσματα ή για να τα βάψουμε θα πρέπει να προσθέσουμε φύλλα καρυδιάς ή θα έχουν φύλλα από κρεμμύδι για να τα κάνουμε να πάρουν το ξανθό χρώμα ή θα έχει και την τσουκνίδα για να μας απαλλάξει από την λιπαρότητα των μαλλιών η οποία ταυτόχρονα καταπολεμά και την πιτυρίδα. (Δεν την τρίβουμε στο κεφάλι μας γιατί θα έχουμε άλλα αποτελέσματα).
Στον κήπο την χρησιμοποιούμε για την εξόντωση των μικροοργανισμών πάνω στα φυτά αλλά και ταυτόχρονα για λίπασμα. Στη Γαλλία που είναι πρωτοπόρος σε τέτοιες οικολογικές δράσεις θεωρείται το πλέον οικολογικό δραστικό φάρμακο εναντίον των μολύνσεων των φυτών. Ταυτόχρονα επειδή είναι πλούσιο σε νιτρικά και σε σίδερο χρησιμοποιείται για λίπασμα. Πρακτική εφαρμογή: παίρνουνε μεγάλες τσουκνίδες και τις κόβουνε τις βάζουνε μέσα σε βαρέλια, τουλάχιστον για 2 εβδομάδες όπου γίνεται η ζύμωση με μια οσμή που δεν είναι ευχάριστη ίσως ελαφρά απωθητική μυρωδιά να είναι αυτή που διώχνει τα έντομα. Με αυτό επίσης το εκχύλισμα ψεκάζουμε τα φυτά που έχουν μικροοργανισμούς. Γίνεται ¨πόλεμος¨ ανάμεσα στις βιομηχανίες της παραγωγής φυτοφαρμάκων και σε όλους αυτούς οι οποίοι χρησιμοποιούν τέτοιες οικολογικές δραστικές ουσίες.
Η αύξησης της γαλακτοπαραγωγής και της ωοτοκίας είναι κλασσικές μέθοδοι οι οποίοι χρησιμοποιούντο κατά κόρον. Εκτός από τα οφέλη υπάρχουν και βλάβες όπως ο κνησμός που άλλωστε ο κνησμός χρησιμοποιείται πάρα πολλές φορές και για θεραπευτικά στην ομοιοπαθητική και σε άλλες διαδικασίες.
Πολλές φορές μπορεί να έχουμε τεράστια προβλήματα στο σώμα μέχρι και ανακοπή δηλαδή μπορεί να πάθει κάποιος από έντονα αλλεργικά φαινόμενα.
Το περδικάκι και η ………………….είναι δύο από τα πλέον επικίνδυνα φυτά που προκαλούν αλλεργία και βέβαια το περδικάκι είναι στις μάντρες, στις αυλές παντού, είναι πάρα πολύ κοντά στις ανθρώπινες εγκαταστάσεις και γι’ αυτό προκαλεί σύχνα έντονα προβλήματα.
Πριν τελειώσω αναρωτιέται, κανείς ποια είναι η δόση; Δεν ξεκινάει κανείς να παίρνει παρόμοια φάρμακα χωρίς σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση διότι εκτός από καλό έχει αποδειχθεί ότι κάνει και κακό, δημιουργεί δηλαδή προβλήματα στο στομάχι π.χ. δημιουργεί αλλεργικά φαινόμενα κ.α., Το αφέψημα της τσουκνίδας θεωρούν ότι 250 ml με ανάμειξη με αποξηραμένα ή ξηράς ύλης 3 φορές την ημέρα είναι μια δόση η οποία συνήθως χρησιμοποιείται για να κάνει καλό. Όπως λέω και στους φοιτητές μου το φάρμακο από το φαρμάκι στην κατάληξη διαφέρει. Αυτό που κάνει καλό μπορεί να κάνει και κακό. Μην χρησιμοποιούμε τέτοια γιατροσόφια, έτσι όπως θέλει ο καθένας, χρειάζεται πάντοτε η προσέγγιση και οι επεξηγήσεις από έναν ειδικό.
Κ. Γκαρτσονίκα
«Ο ρόλος της τσουκνίδας στη διατροφή: θρεπτική αξία και θεραπευτικές ιδιότητες»
Πριν από 2500 χρόνια ο Ιπποκράτης, ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης επεσήμαναν την τσουκνίδα ως λειτουργικό τρόφιμο. Τρόφιμο, που ενδείκνυται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση εύρους ασθενειών. Σ’ όλη τη διαδρομή της ιστορίας, ο μίσχος και τα τρυφερά φύλλα της τσουκνίδας καταναλώνονταν ως σαλάτα, ως ομελέτα, ως σούπα, ως και πουρές, στη γέμιση ζυμαρικών και πίτας, με πέστο και μπαχαρικό, κατέχοντας εξέχουσα θέση στη γαστρονομική κουλτούρα, μεταξύ των διάφορων πολιτισμών στην περιοχή της Ευρασίας και Β. Αμερικής. Ακόμα πιο διαδεδομένη ήταν η χρήση της τσουκνίδας στη λαϊκή θεραπευτική ως εκχύλισμα, αφέψημα, ως χυμός και σκόνη, για την απομάκρυνση των λίθων από τους νεφρούς, για τις αρθρίτιδες, ως στυπτικό αλλά και ως αντίδοτο και αντιβιοτικό.
Στις σύγχρονες χώρες όπως την Παλαιστίνη, το Νεπάλ, την Ιβηρική χερσόνησο, την Ιταλία, την Αυστρία, την Τουρκία, την Πολωνία, αλλά και στην Ελλάδα είναι κάποιες από τις χώρες, όπου η τσουκνίδα συγκαταλέγεται σε σημαντικό συστατικό παραδοσιακών εδεσμάτων.
Καθοριστική υπήρξε η σημασία της τσουκνίδας σε περιόδους μεγάλης πείνας και διατροφικών ελλείψεων, όπως κατά την κατοχή.
Τα τεχνολογικά μέσα της σημερινής επιστήμης απέδειξαν τη θρεπτική αξία της τσουκνίδας ως τρόφιμο, αφού έχει υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, προβιταμίνη A, βιταμίνες D, C, και Κ, σε σίδηρο, κάλιο, κάποια ιχνοστοιχεία και εντυπωσιακά σε Ca. Επίσης, διακρίνεται από την ισχυρή αντιοξειδωτική ικανότητα, που διαθέτει λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς της σε φαινολικά οξέα και άλλες φυτοχημικές ουσίες. Σ΄ αυτές τις ενώσεις, εικάζεται ότι οφείλονται μερικές από τις στυπτικές, διουρητικές, ευγλυμικές, αντιυπερτασικές, και αντιφλεγμονώδεις δράσεις, τις οποίες, η λαϊκή θεραπευτική έχει αποδώσει στην τσουκνίδα.
Σήμερα, από επισκοπήσεις και κλινικών δοκιμών, κυρίως όμως μελετών σε πειραματόζωα, φαίνεται μια θετική επίδραση της τσουκνίδας στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στην οστεοαρθρίτιδα, αλλά και στον προστάτη. Ωστόσο, απαιτούνται εκτενέστερες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους για την επίσημη χορήγησή της.
Πάντως, τόσο η συστηματική έρευνα στην κλινική φαρμακολογία, όσο και το αυξανόμενο γαστρονομικό ενδιαφέρον, που αρχίζει να διαχέεται από διακεκριμένους σεφ στην Ευρώπη, καθιστούν την τσουκνίδα ένα σπουδαίο λειτουργικό και οικονομικό τρόφιμο, ένα πραγματικό διαχρονικό θησαυρό της αυτοφυούς χλωρίδας που οφείλουμε να αναδείξουμε.
Ανήκει στην Οικογένεια: Urticaceae
- Αναπτύσσεται σε αζωτούχα εδάφη πλούσια σε υγρασία κυρίως την Άνοιξη ή το καλοκαίρι
Η σύνδεση της με μνήμες φτώχειας και πολέμων την οδήγησαν ατυχώς στο περιθώριο της σύγχρονης δυτικής κουζίνας.
ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΦΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΚΕΙΑ. Συστήνεται η κατανάλωση της στα πλαίσια ενός διαιτολογίου, μεσογειακού τύπου αφού στη διατροφή μας τα διάφορα αντιοξειδωτικά ΜΑΛΛΟΝ δρουν συνεργικά.
- Δεν αναφέρονται κάποιοι κίνδυνοι τοξικότητας από την τσουκνίδα όταν καταναλώνεται αποκλειστικά ως συστατικό ενός εδέσματος.
- Η περιεκτικότητα της σε βαρέα μέταλλα βρίσκεται μέσα στα όρια ασφαλείας.
- Ήδη βρίσκεται στις ημέρες μας ανάμεσα στις συστάσεις της καινούριας Σκανδιναβικής διατροφής.
Κατά την λαϊκή θεραπευτική έχει ιδιότητες αιμοστατικές, αναλγητικές, διουρητικές, αντιμικροβιακές, υπογλυκαιμικές, αντικαρκινικές και αντιφλεγμονώδεις.
Χρησιμοποιείται και σε δερματικές παθήσεις ή σε περιπτώσεις αναιμιών ή σε έλκη στομάχου και σε αιμορροϊδες. Εδόθηκε σε λοιμώξεις κυρίως του ουροποιητικού, σε οστεοαρθρίτιδες, σε ρευματοειδή αρθρίτιδα μαζί με τις συνιστάμενες θεραπείες και τέλος σε περίπτωση υπερτροφίας προστάτη.
ΠΙΘΑΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
- Οι περισσότερες μελέτες έδειξαν ότι μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης, μέσω ενεργοποίησης παγκρεατικού και εξωπαγκρεατικού μηχανισμού. Βελτιώνει πολλές επιπλοκές σχετιζόμενες με το σακχαρώδη διαβήτη. Επίσης προσφέρει ηπατική προστασία για απρόσκοπτη λειτουργία του. Απαιτούνται ωστόσο περισσότερες μελέτες με μεγαλύτερα δείγματα.
Η μελλοντική χρήση της τσουκνίδας ως συμπλήρωμα σε φαρμακευτικά σκευάσματα είναι πιθανή και επιθυμητή λόγω των αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων που έχει, τα οποία προλαμβάνουν πολλές επιπλοκές, σχετιζόμενες με το διαβήτη.
ΜΠΟΡΕΙ Η ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΡΕΤΡΟΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ;
- Οι Λεκτίνες που περιέχει η τσουκνίδα παρουσιάζουν τάση σύνδεσης με την GP120 που καταστρέφει τα CD4(τ-κύτταρα ανοσοποιητικού). Έτσι εμποδίζουν τον ιό να εισέλθει στο ανοσοποιητικό και να αναπαραχθεί, καταστρέφοντας το. Τι είναι οι Λεκτίνες;……………….. τι είναι οι ρετρόοι;……….
Επιπλέον αντιμετωπίζει τις παρενέργειες των αντιρετροικών φαρμάκων όπως (λιποδυστροφία, ινσουλινοαντίσταση, υπερλιπιδαιμία, ηπατοτοξικότητα) χάρη στην αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη της δράση.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά με τα αντιρετροικά, ενώ μπορεί να οδηγήσει στην ανακάλυψη νέων σκευασμάτων για την αντιμετώπιση του ιού.
ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
α) Αναστέλλει την αρωματάση, άρα την αύξηση του ιστού του προστάτη.
β)Επιβραδύνει την ανταλλαγή των συστατικών καθώς και την αύξηση των προστατικών κυττάρων, δρώντας στη μεμβράνη.
γ)οι Πολυσακχαρίτες της μπορούν να αναστείλουν των πολ/σμό των
επιθηλιακών κυττάρων του ανθρώπινου προστάτη, αλλά και των
ποντικιών.
δ)Παρουσιάζει αντιμικροβιακή δράση.
ε)Τα συμπτώματα όπως ο πόνος ακράτεια, ή νυκτουρία που συνδέονται με τον προστάτη, στις περισσότερες μελέτες βελτιώθηκαν.
Η τσουκνίδα φαίνεται ασφαλής, χωρίς να έχει ιδιαίτερες παρενέργειες και μπορεί να ανακουφίσει τον ασθενή από τα συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού. Ωστόσο, χρειάζονται περαιτέρω κλινικές μελέτες.
ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
- Σήμερα παρατηρείται μια νέα τάση γαστρονομικής αξιοποίησης της από διακεκριμένους σεφ στην Ευρώπη, στα πλαίσια αναζήτησης νέων γκουρμέ εδεσμάτων αλλά και της γενικότερης στροφής στους θησαυρούς της άγριας αυτοφυούς χλωρίδας.
- Υπάρχουν διατροφικές συστάσεις από διάφορους οργανισμούς.
Πραγματοποιείται στις ημέρες μας συστηματική έρευνα για την αξιοποίησή της σε φαρμακευτικά σκευάσματα.
Σχετικά άρθρα
