Την Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου, ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας & Περιβάλλοντος Περιοχής Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί το Ζωολογικό Μουσείο του Πανεπιστημίου Πατρών, στο Ρίο.
Η έκπληξη όλων υπήρξε μεγάλη, γιατί δεν γνωρίζαμε την ύπαρξη αυτών των τόσο αξιόλογων εκθεμάτων στην πόλη μας και μάλιστα στο Πανεπιστήμιό μας.
Το Μουσείο αυτό ιδρύθηκε το 1968, ύστερα από πολλαπλές προσπάθειες του αξιότιμου Καθηγητή κ. Ιωάννη Ούτρια. Σήμερα είναι ενταγμένο στο Τμήμα Βιολογίας, και συγκεκριμένα στο Τμήμα Βιολογίας Ζώων.
Ο στόχος λειτουργίας του Μουσείου έχει να κάνει με τις εκπαιδευτικές επισκέψεις μαθητών και φοιτητών. Είναι όμως τόσο ενδιαφέροντα τα εκθέματά του, που ίσως είναι καλό όλοι οι Πατρινοί να το επισκεφθούν.
Στις προθήκες του εκτίθεται μεγάλος αριθμός ταριχευμένων ζώων της ελληνικής πανίδας. Δεν ξέραμε τι να πρωτοθαυμάσουμε: έντομα, πτηνά, ζώα του δάσους, όστρακα, ψάρια, ερπετά, κάποια σπάνια ίσως….. Ένας ολόκληρος κόσμος και βιότοπος απλωνόταν μπροστά μας! Και ήταν όλα τόσο καλά τοποθετημένα μέσα σε ένα τεχνητό φυσικό περιβάλλον που έδενε πολύ αρμονικά με τα εκθέματα.
Όλοι αυτοί οι βιότοποι καθώς και η διακόσμηση των προθηκών έχουν κατασκευασθεί από τον κ. Ανδρέα Μπάκα, ως μέλος του προσωπικού του Εργαστηρίου Βιολογίας, σε συνεργασία με τα αξιότιμα μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής του Μουσείου και ειδικά με τους: Βασίλη Χονδρόπουλο, Στέλλα Φραγκεδάκη, Ευαγγελία Γιαγιά και Παναγιώτη Κασπίρη.
Επειδή μας ξενάγησε ο ίδιος ο κ. Ανδρέας Μπάκας, είχαμε την ευκαιρία, στο τέλος να τον ευχαριστήσουμε και να τον συγχαρούμε γι’ αυτό το επίπονο αλλά πραγματικά αξιόλογο έργο του και φυσικά, στο πρόσωπό του, να συγχαρούμε και όλους τους προαναφερθέντες επιστήμονες για την προσφορά τους αυτή όχι μόνο στην σπουδάζουσα νεολαία αλλά και σ’ εμάς τους κατοίκους της Αχαΐας και ευρύτερα.
Ήταν πραγματικά μια έκπληξη για όλους μας! Ευχόμαστε να συντηρηθεί με την ίδια επιμέλεια και μεράκι που υλοποιήθηκε η κατασκευή του. Γιατί αποτελεί πραγματικά «Τράπεζα γνώσης» γύρω από τον κόσμο των ζώων που όχι μόνον μας πληροφορεί αλλά και μας υπενθυμίζει το καθήκον όλων απέναντι στα πλάσματα αυτά της φύσης, που συχνά εξοντώνονται από τον άνθρωπο, ώστε κάποια να σπανίζουν……
